‘Als je kinderen en ouderen bij elkaar zet, gebeurt er iets magisch’

Pingpongballetjes in eierdozen stuiteren, reuze-domino, mens-erger-je-niet en ‘airhockey’ met borstels en een tennisbal. Met deze spelletjes begon de SaKS Doet-week voor groep 8 van De Stek en bewoners van De Palatijn, één van de locaties van zorgorganisatie NIKO.

“Jullie zijn lekker fanatiek en heel sportief”, roept een van de leerlingen, als bewoner Ria het ene na het andere pingpongballetje kundig in de eierdoos werpt. “Hoe oud bent u eigenlijk? 50?” Ria lacht. “Was het maar waar. Ik ben 88! En hij is al bijna honderd”, gebaart ze naar haar buurman. Ongeloof op de gezichten van alle achtste-groepers aan tafel. 

Ria geniet zichtbaar van de dolle boel. “Zo lijken we net één grote familie die samen spelletjes speelt”, zegt ze. Boy vindt het een bijzondere ochtend: “Het is heel mooi om de ouderen zo blij te zien.” 

Een tafel verderop zit Adam middenin een potje mens-erger-je-niet met drie bewoners. Hij komt op het vakje waar een pion van Henk staat. En dat betekent: terug naar de thuisbasis. “Nou zeg, moet dat nou?”, grapt Henk. En hij grijnst breeduit naar Adam. Uiteindelijk wint Henk alsnog, wat leidt tot een euforische “Joepie de poepie!”.

Ook meester Tim kletst erop los met de bewoners en kijkt terug op een mooie ochtend. “Met dit soort activiteiten ontdekken kinderen waar hun hart ligt. Normaal speelt deze wereld zich achter gesloten deuren af, nu mogen ze de echte wereld in. Daar leren ze heel veel van. En dit is schitterend – als je kinderen en ouderen bij elkaar zet, gebeurt er iets magisch.” 

Na afloop, als iedereen weer buiten staat, vraagt meester Tim collectief hoe zijn leerlingen het vonden. “Leuk!”, klinkt het in koor. Op het parkeerterrein voor De Palatijn worden ter plekke vervolgplannen gemaakt. “Misschien kunnen we de liedjes van onze musical een keer voor de ouderen zingen?”